China en Dalai Lama op koers – ANC bloei

In 1989 het meer as 300 000 Chinese soldate met tenke en gewere na die Tiananmenplein in Beijing opgeruk om sowat 1 miljoen studente en ander, wat politieke vryheid geeis het, op die mees bloedige wyse te onderdruk.

In 1989 het die ANC se opmars na ‘n demokratiese Suid-Afrika die ou Apartheidsregering uiteindelik teen die planke gehad.

In 1989 het die huidige Dalai Lama die Nobel Vredesprys ontvang.

Die Chinese faciste is steeds wat hul was en staan op die punt om aan die studente van Hong Kong te doen wat hulle in 1989 in Beijing gedoen het.

Die Tibetaanse heilige is steeds ‘n vegter vir mense se vryheid.

Niemand weet meer wat die ANC is nie, maar hulle is nie wat hulle in 1989 was nie – dalk was hulle al in 1989 nie wat hulle gesê het hulle is nie en het die trogvreters in wegspringblokke gestaan nie om die volk te bevry nie, maar om hulle sake vol te stop.

As die ANC-regering ‘n rede wou hê om aan die Dalai Lama ‘n visum te gee om die saamtrek van Nobel Vredepryswenners in Kaapstad by te woon sou hulle dit gevind het in Mandela se voorstelling van die Party in 1989 en daarna.

As die ANC is wat dit was is dit in die party se DNA om ‘n visum aan die Dalai Lama te gee.

Met ‘n gedeelde DNA waarin Jean Jacques Rousseau se “liberté, égalité, fraternité” ingebrand is behoort die ANC die Dalai Lama te steun in sy strewe na vryheid vir alle mense. Meer nog as die ANC is wat hy was sou dit saam met die Dalai Lama ‘n logiese teenpool van die fascistiese kommuniste van China wees.

Deur ‘n visum aan die Dalai Lama te weier het die ANC aangetoon dat sy DNA onherkenbaar verander het en dat hulle bloot ‘n mutasie van die ou NP geword het. Daar is geen aanduiding dat die ANC minder magsmal, moreel bankrot en onderdrukkend as die Apartheidsregime was nie.

Die ANC stry lank nie meer vir die vrywording van onderdruktes aan die hand van onderdrukkers nie en is die bedmaat van internasionale muishonde wat PW Botha en sy lot soos Vader Kersfees laat lyk.

Dit is nie die eerste maal dat die ANC sy ware kleure wys nie.

Deur met Robert Mugabe, Hamas en Vladimir Poetin te verkeer het die ANC hom bewys as ‘n vyand van die onderdruktes van Zimbabwe, Palestina en die Oekraïne.

 

Die ANC se vriende klink en lyk soos diegene wat kriewel en stink in die dieptes van die New Jersey slukmoeras.

 

Dit is reg dat die Nobel vredesbrigade besluit het om saam te staan en die saamtrek te boikot.

 

Dit is jammer dat Desmond Tutu, FW de Klerk, Kaapstad en Patricia de Lille seerkry, maar daar is geen logika daarin dat die vredespryswenners Suid-Afrika as ‘n plek van vrede sal vereer terwyl die land se nommer 1 die Dalai Lama verkleineer en die menseregte skenders in China aanbid nie. Soos in die Apartheidsera is Suid-Afrika nie ‘n normale samelewing nie en sal normale sake soms wyk.  

 

Die ANC verdien die virtuele snotklap en so doen die massas van Suid-Afrika wat vir Zuma en sy rampokkers gestem het. Kritiek op die ANC tydens die saamtrek sou nie naastenby die regering so in die bek geruk het as die afstel daarvan nie.

 

Dit was tyd dat die wêreld duidelik uitstippel dat hulle die ANC nie langer met bevryding vereenselwig nie en al lyk die regering onaangeraak oor die saak bloei hulle.  

 

China is in sy noppies, maar na dese sal die Weste toenemend wys dat hul geen werklike ooghare vir Suid-Afrika het nie. Hulle sien en hanteer die land reeds soos hulle met Afrika doen: ‘n verlore kontinent met ‘n irriterende regering.  

 

Die ANC is effektief besig om Suid-Afrika ter wille van China van die redelike wêreld te issoleer.

 

Die vraag is waarom?

 

Is dit omdat Suid-Afrika nie meer vanuit Pretoria bestuur word nie, maar vanuit Beijing?

 

Waarskynlik.

 

Daar is groter losheid tussen Taiwan en die Volksrepubliek van China as tussen laasgenoemde en Suid-Afrika.

 

Dit is duidelik dat die ANC iets weet en veral kry wat die res van die res van ons nie doen nie. 

Malema verneder Zuma en nou wag strate

Nommer 1 se dae as staaatshoof is goed as getel; nie omdat die ANC tot sy sinne kom nie, maar omdat die EFF musiek maak waarop die ANC moet dans. Dit is die ouens wat die kitaar slaan wat nommer 1 nie langer gaan duld nie. Daai ouens is die EFF en gister het Zuma en sy party hul moses, in die gedaante van Julius Malema, teegekom.

Zuma se dae van maak of die riool, wat hy oral agterlaat, na cologne ruik, is verby. Die EFF soek antwoorde. Hulle soek dit by nommer 1 en dié weet sy veiligeheidsministers kan hom meer red nie. Gister is ook hulle vlerke geknip en almal weet die weermag en polisie is eerder mites as realiteite.

Vir diegene in die ANC, en Baleka Mbete-Kgositsile is nie een nie, wat meen die ANC gaan die EFF stop wag bedroewende nuus. Julius het gister gesê hy vat dié geveg strate toe as die ANC die parlement se deure op hom toeslaan. In die strate gaan die ANC verloor; erger as wat hul gister verloor het.

Malema en sy party soek nie besonderse antwoorde nie; hulle wil net weet wat miljoene, die Openbare Beskermer ingesluit, lank reeds vra.

As die antwoorde nie in die parlement uitkom nie, vat die EFF dit in elk geval straat toe en daar gaan die ANC nie net na binne bloei nie, maar ook na buite – daar op die strate. Die EFF gaan hulle nie van stryk laat bring as ANC-krygers hulle probeer keer om na Luthulie-huis op te ruk om by Zuma die waarheid oor Nkandla, Guptagate en beweringe van bedrog te kry nie.

Die EFF gaan baklei; nie met die lip en tong nie, maar met stokke en pangas. Die EFF gaan nie dat herinneringe van Marikana hulle keer nie; dit gaan hul aaanvuur.

Noudat die EFF die parlement as ‘n poppekas met die ANC as poppemeesters ontmasker het, vra talle of mens so ‘n vergatting van die land se hoogste raadssaal kan duld. Dit is immers nie mooi nie en ook nie waardig nie, maar die ANC het ons lankal van sistemiese lelik en onwaardigheid geleer.

Die EFF se aandrang op antwoorde moet ondersteun word, want tot nou toe het Zuma en sy party die nasie ‘n pit gedruk en hom nie aan regswaardes gesteur nie. Op welke wyse ookal; hy moet tot orde geroep word.

Nie een van die partye, wat aan die tradisionele waarde van die parlement vasklou, kon die poppemeesters oortuig om die Openbare Beskermer se opdrag aan Zuma, om Nkandla te verduidelik, te respekteer nie. Die EFF het gister bitter na daaraan gekom.

Aldus standaard operasionele protokol loop mens as die Speaker jou uit die parlement jaag. Gister het die EFF die draaiboek herskryf en geweier. Om nommer 1 en die ANC verdere verleentheid te spaar het die Speaker haar party gevat en uit die raadsaal gevlug.

Die ander partye het gevolg en wat oorgebly het was ‘n “besetting” van die raadsaal deur die EFF.

Malema is besig om Zuma te “hang”, want die ANC kan nie die EFF die parlement verbied nie; tensy hul bloed wil sien vloei. Daar is net een oplossing: nommer 1 moet herroep word, sy Nkandla skuld betaal en in die hof sy onskuld in die Shaik en ander skandale gaan bewys.

Terloops, die afgelope weke het die ANC laakbare taktiek in die tussenverkiesing in Mosselbaai gebruik – hulle het onder die vaandel van Civics die munisipaliteit laat “brand”. Die week wou hulle dit in Grabouw gedoen. Die ANC aanvaar nie dat die DA regeer waar die party doen nie.

Die sleg ding vir nommer 1, en sy skollies op grondvlak, is dat die EFF aan hulle doen wat die “Civics” aan plaaslike owerhede doen. Die ANC kry ‘n oordosis van sy eie medisyne en dit is net ‘n kwessie van tyd voor die EFF, ANC-gedrewe opstande gebruik om die ANC op die straat pak te gee soos soos hul dit in die parlement doen.

Van der Merwe “Vlok” die waarheid op oor De Kock

Geen mens wat weet wat met Ruth First, vermoorde vrou van Joe Slovo; Anton Lubowski, advokaat van SWAPO in die destydse Suid-Wes Afrika; Steve Biko; en David Webster gebeur het – net om ‘n paar te noem – sal ooit glo dat mense soos Eugene de Kock “los-kanonne” was en boonop omring was met generaals, vervuld met vrede en sagmoedigheid teenoor hul politieke opponente nie.

Dink so daaraan: dit is nie die tipe mense wat Eugene en ander vermoor het bloot omdat hulle op ‘n Sondamiddag ‘n gier daartoe gekry het nie.

Hulle het opdragte uitgevoer.

Niemand wat die verhaal ken van Almond Butana Nofemela, ‘n veiligheidsman wat op die vooraand van sy beplande teregstelling, vir die moord op Griffiths Mxengde en ‘n plaasboer, oor die moorde by en van Vlakplaas begin sing het en begenadig is, sal Adriaan Vlok, Johan van der Merwe en oud Brigadier Willem Schoon glo dat hulle eintlik gawe ouens was wat van gun sout of water van die Vlakplaas-gruwels wis nie.

Oor Schoon, skryf De Kock dat hy ‘n lys moorde, onder andere op Japie Maponya, goedgekeur het. Een van die dade wat Schoon glo gemagtig het was die aanval op ANC-huis in Lesotho waarin 9 of 10 mense dood is. Oor die einste Schoon spreek oud-generaal, Johan van der Merwe, nie een vals woord in sy opebrief aan Eugene in verlede week se Rapport nie.

Oor Krappies Engelbrecht wat Eugene by die moorde van 5 mense in 1992 by Nelspruit betrek, sê Van der Merwe: “De Kock het op ’n laakbare wyse genl. Krappies Engelbrecht by hierdie voorval probeer betrek. Engelbrecht het dit ten sterkste ontken en oudlede wat hom baie jare ken, sal kan bevestig dat hy nooit so ’n daad sou goedkeur of daarby betrokke sou raak nie.”

Net so, te hoog op om nie goed en gaaf en veral skuldig te wees nie. Nie net Krappies nie, maar al die ander wat Eugene in sy outobiografie ontmasker – ook Vlok en Van der Merwe.

Die slotsom van Van der Merwe se brief is dat Eugene de Kock, die alleenbrein en –dader in die moordorgie was wat hy en tientalle ander in dienstyd en in volle “uniform” eers in Koevoet en later by Vlakplaas bedryf het en dit sonder die generaals ‘n ding weet of vermoed.

Oor van die dade sê Van der Merwe dat hy en enkele andere van die “dik dinge” voor die WVK morele skuld aanvaar het. Let wel nie opdragskuld of hand-vuilmaak-skuld nie, maar morele skuld. Hoe de donder het hy amnestie gekry as hy eintlik vir niks blaam aanvaar het nie?

Daar is net twee verklarings vir Van der Merwe se hernieude handewas: hy vang vis in ‘n pispot om Dalene Matthee se Fiela-woorde te herhaal of hy doen waarvan hy De Kock beskuldig: hallusineer. Watter een ookal: hy lieg.

Ek het De Kock se outobiografie, “A long night’s damage (met subtitel) Working for the Apartheid State”, die week vir die derde maal gelees en is opnuut verstom oor die waarheid in sy openingswoorde; die van Shakespeare se Othello: “Soft you, a word or two: I have done the state some service, and they know ‘t”.

Dit is so ooglopend die waarheid en dat die generaals lieg.

Dit gaan die verstand te bowe dat Johan van der Merwe dit ontken.

Elke keer as ek die boek lees ril ek vir die bloeddorstigheid waarmee De Kock te werk gegaan het, maar dan onthou ek die mag van en vrees vir die generaals en dat hulle jou sonder ‘n hik of ‘n kik kon laat uitvat het as jy geweier het om hul opdragte uit te voer. Daar was bleddie baie Ferdi Barnards in hul geledere om die vuilwerk te doen.

Nog iets: niemand by sy volle positiewe sou in soveel detail oor sy vergrepe by die WVK getuig en in sy boek geskryf het as hy nie bedoel het om opreg te wees en die waarheid te praat nie. De Kock het en as Van der Merwe nie die boek gelees het nie, kan die wat dit wel gedoen het hom verseker dat Eugene nie dagdroom nie – immers wys hy nou nog lyke uit.

Met die briefwisseling tussen De Kock en Van der Merwe begin die damwal breek en staan ons op die drumpel van die waarheid, want daar is geen rede meer vir De Kock om diegene wat hom lankal uitverkoop het langer te beskerm nie.

Daar is geen rede om langer lojaal te bly nie.

De Kock gaan praat en dalk is dit waarop die ANC gewag en gehoop het; waarom hul sy parool afgekeer het al het hy die Openbare Vervolger gehelp om die een apartheidslyk en -geheim na die ander op te grawe sodat families van die slagoffers rus kon vind.

Dit is tyd dat ons die waarheid hoor en De Kock ken dit.

Tyd vir oud-soldate om op te staan vir “Prime Evil”

Piet Croucamp sê die ANC wil Eugene de Kock vir die res van sy lewe in die tronk hou.

Diegene wat De Kock se outobiografie gelees en sy getuienis voor die Waarheid- en Versoeningskommissie aangehoor het, sal, sonder die nodige kontekste, met Minister Michael Masutha van Korrektiewe Dienste saamstem dat De Kock in die tronk moet bly.

“Prime Evel” se grumoorde vergelyk met dié wat Hitler se generaals gepleeg het.

Maar dan kom die konteks: Eugene se dade is in ‘n “omgewing” gepleeg waarin Afrikanerleiers vrot was van angs vir die wraak van die “swart gevaar”. Hulle en hul volgelinge het die oorname van Suid-Afrika deur die ANC en kommuniste as ‘n politieke oordeelsdag gevrees.

Hulle het voetsoldate soos De Kock ingespan om die nag van die lang messe, Uhuru, met elke denkbare truuk, hoe bloediger hoe beter, in die spoor te stuit.

Tydens Eugene se verhoor en tot nou toe staan die leiers eenkant en sê hulle dat hul opdragte polities gedrewe was en dat Eugene vir kriminele oortredings in die tronk is.

Adriaan Vlok, die oppereste lafaard van die lot, sê hy aanvaar verantwoordelikheid vir die politieke misdade, maar nie De Kock en andere se kriminele vergrepe nie.

De Kock het inderdaad amnestie vir sy politieke misdade gekry en sit oor “kriminele” oortredings. Dit is uiteraard belaglik, want nie een van De Kock se dade was nie polities nie. Hy het niemand doodgemaak wat hy nie gemeen het deur sy fascistiese base gemagtig is nie. Die modes operandi wat hy en sy manne gevolg het, is deur sy bevelvoerders vir hom opgestel – sovêr dit De Kock aangegaan, was sy optredes die nakoming van bevele en in landsbelang.

Vlok se verweer is waarskynlik dat die doodmaak van Japie Maponya in 1985, ‘n politieke wandaad was, maar dat dit krimineel was om hom met ‘n graaf dood te slaan. As Vlok so beweer, lieg hy: hy en sy makkers, die ander generaals en politieke fasciste, het presies geweet wat by Vlakplaas gebeur en hoe gru De Kock en sy eenheid mense vermoor en vermink het.

Vlok en sy trawante het die dade gemagtig, die gruheid daarvan goedgekeur en De Kock en sy manne keer op keer daarvoor vereer.

Niemand wat ooit voor die WVK getuig het was so eerlik soos De Kock nie – hy het die waarheid, in drukpotomstandighede, so klinies vertel as wat hy gemoor het.

As die naasbestaandes van slagoffers van appartheidsmisdade wil weet wat met hul geliefdes gebeur het, kan hulle net De Kock se relaas vertrou. Die res het gelieg of halwe waarhede vertel; net genoeg om, soos Vlok, amnestie te kry.

Vandat de Kock in die tronk is het hy onophoudelik die Nasionale Vervolgingsgesag gehelp om die liggame van apartheidsvermoordes op te spoor sodat hul families afsluiting en vrede kon vind. Hy het by talle geleenthede die naasbestaandes van sy slagoffers verskoning gevra en meeste het hom vergewe.

As daar een apartheidsmisdadiger is wat bely het en deur dade aangetoon het dat hy berou het, is dit De Kock.

Sonder kontekste moet De Kock in die tronk verrot, maar dan moet Vlok en sy gewese kollegas soveel maal meer synde húlle die bloed “gegee” wat van De Kock se hande drup.

Hulle het De Kock gemaak wat hy was.

Dieselfde geld diegene in die ANC en gewese PAC wie se moordorgies in opleidingskampe doodgeswyg word.

As ‘n voormalige dienspligtige in die ou Suid-Afrikaanse Weermag voel ek sleg oor De Kock, want elkeen van ons het opdragte van die fascistiese monsters slaafs uitgevoer. Ek was nie in ‘n gevegseenheid nie, maar ek was deel van die apartheidsweermag. Die enigste manier wat ek en die duisende ander oudsoldate Eugene kan help, is as ons sê: vat ons ook of los De Kock.

Ek is bereid om die roete te loop.

Die Stem en Nkosi – dooie klanke van apartheid

Ons laslappie-volkslied is opnuut op al wat tong is nadat Elzabe Zietsman durf sê het sy sing nie Die Stem nie. Dit was haar protesopmerking nadat Steve Hofmeyr, ewe dapper óf dom, Die Stem doer Innibos gesing het. Zietsman seg Nkosi Sikelel’ iAfrika – God seën Afrika – is haar volkslied. Ek wonder of God haar god is, maar dít net terloops; want ek dink nie dit gaan oor God of Afrika nie, maar oor wat vir Elsabe polities korrek is.

Ek is seker die uiteenlopende menings oor die aanvaarbaarheid van Die Stem, wat so gereeld soos ‘n loopmaag opduik, sal soos altyd ‘n crescendo van histerie tot gevolg hê; veral omdat ou Afrikaner-simbole soos taal en vlag; en ja, ook die Springbok rugby-embleem, bygetrek sal word.

Zietsman is reeds alle denkbare, bekende en onbekende, onderbeldse beledigings toegesnou. Nie totaal onverdiend nie, want wat het haar liefde vir Nkosi en dies meer én haar afgryse in Die Stem uit te waai met die feit dat Steve en meeste van sy aanhangers bekslaners, damduikers, moeraspaddas en dose is?

Deur persoonlik te raak het Zietsman die klem op die “man” en nie die “bal” nie, geplaas. En as daar aan Steve gevat word, sal die duiwel jou ry.

Die ding is, ek dink Zietsman het dit waarskynlik só bedoel, want afgesien van hul ooglopende verskille het Elsabe en Hofmeyr ‘n voorliefde vir media-aandag en sensasie. Steve se sing van Die Stem was ‘n reklamefoefie en Zietsman se repliek dieselfde. Ek dink dit is ‘n ou laai van Suid-Afrikaanse “celebs” om mekaar openbaar aan te val om die vlammetjie van roem aan die brand te hou.

Beide Steve en Zietsman se vlamme is hoeka nie meer wat dit was nie.

Dit sal my glad nie verbaas as die twee binnekort toegee dat hulle ‘n week voor die onderonsie en voor Steve se Stem-gesang by Oppikoppi daartoe ooreengekom het nie.

Die Stem is ‘n lelike “song” en Nkosi Sikelel’ iAfrika is kort op sy hakke.

Ons kan doen met ‘n nuwe volkslied om die huidige konsensuslied, waaraan niemand kan vat kry nie, te vervang.

Die land se mense hoef nie elke maal, as die huidige volkslied gesing word, aan verskille, verdeling en kunsmatige eenheid herinner te word nie.

Vir mense soos ek wat eerder ‘n Kubaan as ‘n Afrikaner of Zulu of Venda is, beteken die huidige lied niks. Ek is ‘n Afrikaan en soos alle Afrikane verkies ek nuwe gemeenskaplike simbole – byvoorbeeld, ‘n nuwe volkslied.

Wat Zietsman en Steve se onderonsie betref, kan ek dus nie kant kies nie, want beide is reg: die een wat sê die huidige lied se gwhar, is reg; en die een wat sê Die Stem se gat, is ook reg.

Ek koes byvoorbaat, want hier kom Steve se fasciste en Zietsman se agendagelaaide nuwe liberaliste.

Die enigste ou wat lag is Kurt, want hy het niks gesê nie toe word hy genooi om vir Jacob te sing. Dít maak natuurlik van Kurt die grootste doos van die drie – Zuma uitgesluit.

Miskien is dit tyd dat oupas Anton Goosen en Koos Kombuis vir ons ‘n nuwe lied skryf; een wat soos die volgende twee, die een onder en die ander bo, mooi is én die hartsnare roer:

Kinders sterf en niemand kyk of glo

Vir tien jaar het ek myself totaal verloor.

Ek het my destydse vrou verneuk, mense in die algemeen soos diere behandel, my kinders verwaarloos; en in kroeë het ek met die grootste skollies, meestal perlemoenstropers, skoorgesoek sodat hulle my moes bliksem en ek ‘n verskoning kon hê om die hel uit hulle te donner.

Ek wóú seerkry en ek wóú seermaak.

As ek terudink besef ek hoe diep ek van God verlore was en hoe nodig dit was om professionele hulp te kry.

Mense wat só lewer verloor alles: God, materieel, waardes, ander se respek en ook selfrespek.

Ek het geslaag om mense seer te maak, maar die by wie bloed gevloei het, was gou weer heel. Dié wie se gees ek aangeval het, was stukkend. Hulle het heel geword, maar van hul sal my nooit vergewe nie.

Twaalf jaar gelede het ek op ‘n aand tot stilstand geruk.

Daardie aand; my katarsisnag of Rubicon of damaskuservaring, wat ookal, het ek besef dat ek niemand fisies doodgemaak het nie; maar veel erger, mense geestelik verpletter het.

In een aand het ek besef dat gemeeskapsjoernalstiek; dit wat ek oor mense moes skryf én veral wat ek van vergrepe teen kinders beleef het, my gees verwring het.

My pyn om ander dood en vermink te sien het my eie lewe “geneem”.

Ek weet nie hoekom dinge só werk nie, maar dit doen – pyn word verplaas.

Ek was klaar met die media.

Die ding wat my nou nog die doodste maak, is die gemak waarmee volwasse mense kinders mishandel, misbruik en op gru-maniere doodmaak.

Perlemoen”poachers” stuur kinders die woeste, koue water in en van hulle kom nie terug nie – hulle verdrink of word deur haaie verskeur.

En nie ‘n donner gee om nie.

As u ‘n kykie wil hê waarvan ek praat lees Murphy se rubriek: http://murphysewet.wordpress.com/2014/07/02/kinders-brand-dood/

Marlene Jordaan wonder of dit waar kan wees en ek kan haar verseker dit kan én dit is die lot van honderde kinders wat jaarliks verdrink, doodbrand, doodvries en wat ookal; omdat hulle ouers en die gemeenskappe nie omgee nie.

As voormalige joernalis kan ek Marlene die versekering gee dié goed is nie hoog op die SAPD of justisie se lys van prioriteite nie.

Dit sien nie die hof nie.

Die ma kry by haar munisipaliteit ‘n nuwe “starter pack” vir ‘n plakkerhuis en fok voort.

Die mensdom trek sy sy kouers op.

Maar ék … na daardie aand kon nie meer die kinderbloed en jong gebreekte liggaampies aanskou en net vergeet nie.

Male sonder tal het ek geskryf van oor kinders wat in “hokke”, ook bekend as “shacks”, doodgebrand het nie.

Een Saterdagaand het ‘n ma die “hok” se deure van buite met ‘n slot toegesluit en gaan suip en hoer. Iewers het ‘n kers aan ‘n gordyn geraak en minute later was 5 kinders tot as verbrand nadat huilende bure mals probeer het om die deur oop te breek.

Die oudste van die vermoordes, 5 jaar, moes na haar boeties en sussies, die jongste 4 maande, omsien.

In Gansbaai het ‘n perlemoenpoacher-koningin ‘n 5-jarige dogtertjie, sonder haar ouers se toestemming, op ‘n “rubberduck”, vol dronk bliksems, die see ingeneem en agtergelaat toe sy van die boot afval.

In Greyton is ‘n dogtertjie gestuur om koopkrag by ‘n winkel net om die hoek van haar woning te koop. Die volgende dag is haar verkragte en verskeurde liggaampie in ‘n sloot gevind. Die polise het die saak opgemors. Die moordernaars is bekend, maar skotvry.

En die media “blackout”-ding werk nie.

Nou nog, as ek snags na my baie laatlammetjie van 4 jaar kyk, huil ek oor Shirene van Gansbaai, Lizelle van Greyton en die baie-baie ander.

Vuil ‘panties’ van die handsentrale

Ek wonder hoeveel van u met die ou handsentrale grootgeword het?

Ek het, en vanoggend dink ek met groot nostalgie aan ‘n paar telefoonlegendes van die dorp in die Swartand, waar ek as kind geleef het.

Daar was ou “Drie-minute” – so bygenaamd omdat hy die sentrale se telefoonman was en elke drie minute in gesprekke moes intjirp om die tyd aan te kondig.

Daar was Gert Gonstolletjie wat klokslag as Drie-minute die tyd aangedui het, gesê het: “fok jou drie minute”; en later: “fok jou ses minute” en so aan – tot die gesprek verby is.

Die nag toe my oudste dogter in Stellenbosch gebore is, bel ek ma 3-uur die oggend om die nuus oor te dra. Daardie tyd van die nag het ‘n telefoonlui net een ding beteken: slegte tyding – iemand is dood.

Ma en ‘n lot ander, wat nie kon wag om te hoor wie heen is nie het opgetel.

“Ma”, sê ek, “Abbetjie is gebore.”

“Is jy bedonnerd om die tyd van die nag te bel; ek sta hier in my slippers en nagklere en vrek vannie koue”, hoor ek oom Slappes van Rensburg skel.

Drie ander stemme sê geluk en een seg selfs dat die bewyse daar is vir almal om te sien: “ek het nog altyd vir Sarie geseg jy is nie ‘n mannetjie met ‘n windbal nie.”

Elke huis met ‘n telefoonlyn het ‘n eie lui gehad. Ma se ene was ‘n langetjie en twee kortetjies.

Aan die begin was dit moeilik om jou lui tussen die ander uit te ken, maar die oor raak gou gewoond en geoefen. Daar was dus nie rede om ‘n verkeerde lui op te tel nie.

Nuuskierigheid was egter die mense se bloedbroer en daar was maar altyd een of twee op die lyn om af te luister.

Ma Loekie, van spoorweeghuisie nommer 6 was afluister-verslaafd.

Op ‘n aand het ek haar lekker gekry.

Ek bel ma vir ‘n ditjies-en-datjie-gesprek en kry die gevoel die antie luister na elke woord. “Ma”, sê ek, “ma sal nie weet wie loop ek hier in Stellenbosch raak nie.”

Ma, bevestig sy weet nie en ek sê toe dit was tannie Koekie van Kakamas, so bekend omdat sy dekades terug van Kakemas aangekom het.

“Weet ma, tannie Koekie sê sy het haar Sondag so by die oggenddiens geskaam. Sy sê sy staan onder die kerk se trappe en Heleen van antie Loekie bo en die meisiekind had die kortste rokkie aan. Ta’ Koekie sê sy kyk op en in haar dag des lewens het sy nog nooit so ‘n vuil ‘pantie’ gesien nie.”

“Dit is ‘n lieg hoor jy”, laat waai ant Loekie proesend en briesend oor die inluistrefoon: “Ons mag arm wies, ma ons panties is met ‘cash’ betaal en skoon.”

Ma vertel later dat ant Loekie vir ta’ Koekie die volgende Sondag behoorlik ingevlie het en voor al wat seun is Heleen se rok opgeruk het om te wys hoe skoon die onderkere is.

Ta’Koekie was ‘n puik bakster en het jaar na jaar skoupryse vir groot en klein koeke gewen.

Klokslag, drie weke voor die skou, het ta’ Koekie op die telefoon geboer.

Die vroue in die omgewing het mekaar knaend gebel om resepte te deel. Ta’ Koekie moes weet wie wat doen en die foon was haar bron.

Op ‘n dag bel ou-dominee se vrou die hoof-ouderlinge se beterhelfte en seg: “Ek hoor Ta’ Koekie se laaste drie koeke het almal platgeval en dat sy haar slag verloor het”.

“Mevrou ou-dominee, skaam jou: hoe kan jy, vrou van die Godsman, so lieg”, trek ta’ Koekie los.

Ek dink vandag aan die inluisterbrigade en mis julle.

Mynbase en AMCU verloor in klassestryd

Dit is te wagte dat daar na afloop van die land se duurste mynstaking ooit, by die wêreld se platinumgordel, bespiegel word wie gewen en wie verloor het. In talle gevalle fokus die gesprek nie op al die rolspelers in en betekenisse van die staking nie.

Oor die magstryd tussen vakbonde spog AMCU dat die staking NUM “begrawe” het, maar soos die ekonoom, Dr.Mike Schussler, sê dit was ‘n duur prys om vir die “spogregte” in vakbondland te betaal.

Die werkers het nie naastenby gekry wat hul wou nie; en gegrond op die totale pakkie, wat verlore inkomste insluit, het hulle waarskynlik sleg verloor. Hulle is armer as tevore.

Die mynbase het meer gegee as wat hul wou en moes, in terme van maksimum winste vir die superryk mynbase en minimum uitgawes aan werkers, die knie buig. Verlore inkomste het hulle ook geknou.

AMCU se minimumloon-eis van R12 500-00 was ‘n droom en heel voorspelbaar het dit vervaag. Boonop, en hieroor sal NUM juig, het AMCU, met amperse katastrofiese gevolge vir homself, nie tred gehou met die krag van kapitalisme aan die een kant en hongerpyne van werkers aan die ander nie.

AMCU het meer inskiklik geword toe die werkers, vir ‘n flietende sekonde aan die einde, tekens getoon het dat hulle die rug en selfs kanonne op die vakbond wou draai. Daar was selfs spore van ‘n Stockholmsindroom toe van die werkers direk met die mynbase gepraat het. Deur die hele staking het AMCU geen konvensie eerbiedig óf aangedui dat enige hof hul kon stuit nie, maar toe die “base” en “klase” begin praat, het hul blitsig met regsaksies gedreig.

Onder die radarskerm het ‘n klassestryd hom afgespeel; een waarin werkers vir die magnate gesê het klassieke kapitalisme, waarin die wenner amper alles neem, is nie vir Suid-Afrika bestem nie. Die werkers het eweneens ‘n waardevolle les geleer: om beter te lewe kan jy nie die gans, wat die goue eiers lê, slag nie.

‘n Getemperde vorm van kapitalisme is nodig om werk te skep. Van hier af vorentoe gaan sosio-kapitalisme en ‘n sosiale-demokrasie die oorhand kry. Dié ekonomiese benadering is nie ‘n EFF- of Blade Nzimande-ding nie, maar dit is iets waaraan die gros van die DA én die ANC, sonder COSATU en die SAKP, vattigheid kan kry.

Pogings van die regering of ANC om die staking by te lê was pateties en hul onmag om werkers te beheer, is heel grafies uitgewys. Die rede: gegewe die wyd uiteenlopende ideologieë in die party wou sommige die staking stop terwyl Ebrahim Patel en sy makkers ‘n werkersrevolusie wou stook.

Die ANC weet dat die Marxiste-pad ‘n doodloopstraat is. Dit is net so gedoem soos ‘n pad met hardebaard kapitalisme.

Of die ANC, in sy albatrossige aard, die draai kan maak, is ‘n goeie vraag, maar dan weer, hulle het nie ‘n keuse nie. Daar is ‘n behoefte aan ‘n sosiale party en die ANC kan dit nie wees nie – die ANC sal die marxiste en kommuniste na links moet afskud.

Terloops die DA staar dieselfde oefening in die gesig: hulle moet klipharde kapitalisme na regs afskud.

Die uiteinde is twee partye sonder “bagasie” en op dieselfde roete.

In 2019 sal daar twee kragte wees: die sosiaal-demokrate met ‘n sosio-kapitalistiese benadering en die werkersparty met sy Marxistiese konglomoraat. By die werkers sal COSATU, die SAKP en die EFF wees.

Aan die ander kant van die spektrum sal die regerende sosiaal-demoktrate van die gesuiwerde ANC en DA wees. Altans, dit is soos ek hoop dit sal wees, want indien dit is kan die Suid-Afrika tog nog die land van melk en heuning word.

CM se abortiewe eenlyners vir beginners

Lees my Litnet-blog vir ‘n “resensie” oor CM se abortiewe eenlyners vir beginners en hoekom ek reken hy het nie heelwat tussen die ore nie.

http://blogs.litnet.co.za/vrybuiter/2014/06/20/cm-se-eenlynwonders-vir-zombies/

 

Darren net nog ‘n Zuma-brak

Jacob Zuma mag die president van die nuutste nuwe en ‘beter” Suid-Afrika, ook bekend as dié Guptastan van Afrika, wees; en dit is inderdaaad so dat die goed en strategiese geplaasde bedrieërs en rampokkers in sý ANC my bykans dwing om Msholozi te respekteer, maar ek sê sy moer.

Om hom enigsins erkenning te gee grens, wat my betref, aan ‘n daad van verraad teen die volk, die vergoeliking van die stortkop-mentaliteit, die misbruik van mag, veelwywery, morele Vigs; en les bes: Nkandla.

Daar is ‘n paar dinge om die Prez mee te vergelyk, maar in teenstelling met daardie goed, wat deur die bank, en in relatiewe verhouding met Zuma, tog ‘n gebruikswaarde het, is die “baas” gewoon “useless”. Enige positiewe uitvloeisel van Zuma se dade is bloot toevallig en onbedoeld.

In plaas van om in sy omgewing te wees kies ek die bykans mitologiese en legendariese vieslikheid van die “New Jersey shit swamp”.

Dat gerespekteerde kunstenaars dit gepas ag om by die Prez se multi-miljoen-rand bankette en stront op te tree, terwyl die kinders van die nasie letterlik bloei, vind ek vreemd. Vir ouens en vrouens soos Kurt Darren, die arm man se Steve Hofmeyr, is die besluit om te “Zuma” of nie te “Zuma” nie waarskynlik gelyk aan die keuse om “bloedgeld” te neem of nie. Vir Darren het ‘n geldjie swaarder as goeie moraliteit geweeg. ‘n Regte klein Zuma of ten minste baie Zumaiaans.

Darren sê hy het sy kultuur en Afrinaanssprekendes verteenwoordig….!

Wie de donner het hom gevra om my te verteenwoordig as dit teen my beginsels is om daar te wees?

Waar de moer het hy gehoor dat ek hom ‘n mandaat gegee het?

Verbeel ek my of het hy meer as sy oog beseer – dit is duidelik dat sy gehoor ewe gemarginaliseerd is.

Duisende ander van dieselfde kuttuur as die een waarin Darren ons probeer vasverf voel soos ek en dit verstom my dat die kritiek hom verbaas en onthuts laat.

Net ‘n marsmannetjie wat niks weet van dié land en sy mense nie sal nog vermoed dat die kultturlinge waarvan hy praat in naïwiteit gehul is. Hulle is nie, hulle oge is wyd oop en hul slaap in die nag al is dit, danksy Zuma en sy ANC, met een oog oop. Hulle verpes nie vir Zuma oor hul verbitterd en haatrdraend is soos Darren beweer nie; hulle was vir vyf jaar slagoffers van die Prez en nou wag nog vyf.

Miskien moet Darren verstaan dat die kak van die land so algemeen geword het dat dit reeds in evolusie reflekteer en dat pasgebore babas reeds met ‘n mate van wantroue en agterdog gebore word – dit is in die bloed.

Ons weet wie die brakke is wat voor die hekke van die paradys amok maak en ons weet ook wie hul meelopers is.

Darren het die volste reg, dit is in die demokratiese natuur van dié land se grondwet ingebed, om ‘n meeloper van Zuma te wees, maar hy vetreenwoordig my nie daar nie en waarskynlik ook nie die kultuurlinge waarop hy hom beroep nie.

Die kultuurlinge waarvan Darren praat is nie blind nie en daarom het hul geen behoefte aan ‘n eenooog-koning nie.

As Darren die moeite doen om sy oogklappe af te haal om die wrang vrugte van Zuma se handewerk te sien sal hy verstaan waarom hy gekruisig word.